Na raspolaganju nam je samo neobrađeni prevod sa sajta "Jews for Judaisam" koji možete pronaći na dnu ove stranice.
Dok se prevod na srpski ne finalizuje ovaj tekst možete čitati na engleskom :
Dok se prevod na srpski ne finalizuje ovaj tekst možete čitati na engleskom :
Daniel 9 – A True Biblical Interpretation
26) Then after sixty-two weeks the Messiah will be cut off but not for himself and the people of the prince who is to come will destroy the city and the sanctuary.”
b) A Shabbath is a period of seven days and shares the same Hebrew root for the word
(שבועה~Shevuah) that means “week”.
c) Normally the plural of week would be (שבעות ~ Shavuot) in Daniel it uses the masculine “ים” ending for ( שבעים~ Shavuim) similar to (years ~ שנים) This indicates that (שבעים~ Shavuim) is referring to a multiple of seven years
d) Both Jews and Christian agree that this is referring to a multiple of years.
1) In Ezra 1:1-4, King Cyrus issues a proclamation (קול ~ Kol) and writings (מכתב ~ Mechtav) granting the Jews permission to return to Jerusalem and rebuild the Temple.
2) Ezra 6:12-13, King Darius issues a decree (טעם ~Taim) granting permission to rebuilt the Temple.
3) Ezra 7:11-16, Artaxerxex, issues a decree (טעם ~Taim) granting permission to rebuilt the Temple. (Artaxerxex is a Persian title of royalty and can refer to different leaders. This is similar to the way Pharaoh is the title of rulers of Egypt)
Kings: 1 Kings 1:39
Prophets: Isaiah 61:1
Temple Alter: Exodus 40:9-11
Matzot ~ Unleavened Bread: Numbers 6:15
Cyrus ~ a non-Jewish Persian King: Isaiah 45:1
2. (דבר ~ Devar) that means “word” not decree.
3. (משיח ~ Moshiach”) means “anointed” not “Messiah” verse 23
4. (משיח ~ Moshiach”) means “anointed” not “Messiah” verse 24
5. “seven weeks and sixty-two ” means two events one at 7 weeks and the other 62 weeks later not one event after a cumulative 69 weeks
6. (Hey ~ ה) mean “the”
7. (V’ayn Lo ~ לו ואין) mean “will be no more” not “not for himself”
8. (kares ~ כרת) means death to a transgressor the cuts off their relationship to God.
2) 70 years till they return to the Jerusalem (Jeremiah 29)
3) 70 years of the destruction of Jerusalem (Daniel 9).
25) Know therefore and discern that from the issuing of a word to restore and rebuild Jerusalem (starting from its destruction) until an anointed Prince (Cyrus) will be seven weeks (49 years) and then for sixty-two weeks (434 years) it will be built again with plaza and moat but in troubled times. (Persian, Greek and Roman domination)
26) Then after the sixty-two weeks (483 years from the destruction of the first Temple) an anointed one (sacrifices, last Jewish priest and king) will be cut off and will be no more, and the people of the prince (Romans) who is to come will destroy the city and the sanctuary. (in the 70th week 490 years from the destruction of the first Temple)
The book of Daniel is filled with Messianic illusions and calculations that even left Daniel pondering their meanings. Additionally, a large proportion of the book is written in Aramaic rather than the traditional Hebrew adding to the complexity of these biblical texts.
The ninth chapter has been of particular interest to both Jews and Christians.
The message of a merciful God communicated in verse 18, “for not because of our righteousness do we pour out supplications before You, but because of Your great compassion.” has been a foundation of a Jews personal and spiritual relationship with God.
Christians, on the other hand, tend to focus on verses 24 -26. The following is the Christian translation of those verses:
24) Seventy weeks are determined upon your people and upon your holy city, to finish the transgression, and to make an end of sins, and to make reconciliation for iniquity, and to bring in everlasting righteousness, and to seal up the vision and prophecy, and to anoint the most Holy.
Many Christians assert that these passages are a prophecy that predicts the exact dates that the Messiah will come and also die. They believe that Jesus fulfilled these predictions.
Before examining these verses it is important to point out that: 1) Based on the Hebrew original and context, Jews have very valid reasons for rejecting the Christian interpretation and 2) the New Testament authors never quote these passages and calculations as a proof-text.
To understand this chapter, we must begin with an explanation of the term “weeks.”
Daniel chapter 9 uses the Hebrew word (שבעים ~ Shavuim) to represents a period of time multiplied by seven. For various reasons this word is translated as “weeks” and means a multiple of seven years rather than a multiple of seven days.
a) We see a similar use in the verse, “You shall count~ שבע שבתת השנים) seven Shabbaths of years), seven years seven times… forty-nine years.” Leviticus 25:8
Therefore in Daniel chapter 9, each week is a period of seven years.
Christian polemicists interpret these passages in the following way. These passages are being spoken by Daniel after the destruction of the Temple in Jerusalem by the evil Babylonian empire. At some point after the destruction, there will be a “decree” issued to restore and rebuild Jerusalem. Starting from the issuing of that decree, 7 and 62 weeks totaling 69 weeks of years (483 years), will pass and then the Messiah will come and in that same seven year period “week” he will be cut off, but not for himself, but for the sins of mankind. Then the city and sanctuary will be destroyed. Christian assert that their calculation proves that Jesus fulfilled this prophecy to the exact day.
After the Babylonians destroyed Jerusalem, any Jews that survived the Babylonian slaughter were exiled from their land. Daniel, for example, lived in Babylon. Eventually, the Babylonians were conquered by the Persian Empire.
Christians claim that the decree mentioned in Daniel 9:25 was issued by the Persian King Artaxerxes in the year 444 BCE, based on Nehemiah 2:1-8. These passages speak about the king giving Nehemiah “letters” (אגרות ~ Iggrot) for safe passage and permission to rebuild the Temple.
The building of Jerusalem was started and halted several times, and there are three additional decrees mentioned earlier in the Bible.
We will see latter that it is significant that in these verses there are four different words used to describe these proclamations, and none of them match the Hebrew word used in Daniel 9 which is (דבר ~ Devar) that means “word.”
With four different proclamations, there is no historical justification to choose the one mentioned in Nehemiah 2 and there is no reliable source stating that it occurred exactly in 444 BCE. It seems that Christian picked this passage out of convenience and assigned it this specific date, because if you start at 444 BCE and count 69 weeks of years (483 years) you reach 39 CE. Whatever their reason for choosing Nehemiah’s reference and attributing it as having occurred in 444 BCE it is still seven years off from the year 32 CE when Jesus supposedly died.
This seven-year discrepancy is resolved by Christian theologians who redefined the definition of a “year.” They claim that prophecies like Daniel’s are to be understood in “Prophetic years” that have 360 days rather than 365 ¼ days. The argument that Daniel might be speaking to Babylonians who may have had a 360 year is unsubstantiated and refuted by the fact that this particular passage is spoken in Hebrew to Jews who had a different calendar then and Babylonians who spoke Aramaic.
One Christian attempt to prove this concept of Prophetic years is from the New Testament:
“They will tread underfoot the holy city for 42 months, and they will prophesy for 1260 days.” Revelations 11:2-3
By dividing 1260 (days) by 42 (months) you get 30 days per month, they claim that each month is 30 days and a Prophetic Biblical year would therefore be being 360 days (30×12=360).
An additional proof-text utilizes the events surrounding the flood. The following verses are quoted to show how biblical months were periods of 30 days,
“the water prevailed upon the earth 150 days” Gen 7:24 and
the flood started on,
“the 17th day of the second month” Gen 7:11, and ended on,
“the 17th day of the seventh month.” Gen 8:4.
They argue that by taking this exact five month period and dividing it into the150 days, you will see that there must be five months of 30 days each and therefore a year would be 360 days.
The Christian argument continues that the difference between a solar year of 365 ¼ days and the so-called prophetic year of 360 days is what caused the seven-year discrepancy in their interpretation of Daniel 9, and the resolution of the problem is accomplished by converting the time period from “biblical” years to solar years.
They argue that that by multiplying 360 days by 483 years (69 weeks of years) you get 173,880 prophetic days. To convert this to solar years, you divide the 173,880 days by 365 1/4 (days), and you will get 476 years. 444 BCE plus 476 years will give you the year 32 CE, which they claim is the year that Jesus not only made his triumphant entry into Jerusalem (Messiah’s arrival) but was also crucified (cut off ).
Before explaining why this line of reasoning is absolutely false and a simply an act of desperation to resolve their 7year miscalculation, we must explore the correct meaning of Daniel 9 and the concept of a Jewish calendar year.
TRANSLATING DANIEL CORRECTLY
It is essential to a correct understanding of Daniel 9, to point out that it is incorrect to read this passage as if it were speaking about the Messiah.
This may appear obvious to Christians since their translations has the word “Messiah” mentioned twice in this chapter; however this is the result of a blatant and intentional mistranslation of the Hebrew word (משיח ~ Moshiach”).
This word literally means “anointed” and is an adjective as in the 1 Samuel 10:1-2 where the word clearly means an act of consecration. It is not a personal pronoun that refers to a particular individual called “The Messiah.” The word (משיח ~ Moshiach”) is used throughout Jewish Scriptures no less than 100 times and refers to a variety of individuals and objects. For example:
Priests: Leviticus 4:3
Even in Christian translations the word Moshiach is translated 99% of the time as “anointed.” The only exception is twice in Daniel 9 verses 25 and 26. This inconsistency is even more blatant since Christian translators translate the word (משיח ~ Moshiach) as “anointed” one verse earlier when it is used in Daniel 9:24. In this instance, it is referring to anointing the innermost chamber of the Holy Temple known as the “Holy of Holies,” (קדשים קדש ~ Kodesh Kedoshim). It is incorrect to translate this, as some missionaries do, to mean the “most holy one” in an attempt to have this refer to the Messiah rather than a place.
Therefore, in Daniel, the passages should be correctly translated as:
Daniel 9:24 “Until an anointed prince” and not as “Until Messiah he prince.”
Daniel 9:25. “an anointed one will be cut off” and not as “the Messiah will be cut off.”
Additionally, in verse 25 there is no definite article (Hey ~ ה) before the word (משיח ~ Moshiach), and it is incorrect to translate this as “the Messiah” or “the anointed one” as if it were speaking about one exclusive individual. When translating correctly as an “anointed individual,7” the passages could be referring any one of a number of different individuals or objects that were anointed and not necessarily “the Messiah.”
A careful examination of Daniel 9 will lead to a clear understand of exactly to whom and what this chapter is referring.
An additional mistake made by Christians is the translation of 7 and 62 weeks as one undivided unity of 69 weeks. The Christian version makes it sound as if the arrival and “cutting off” of the “Messiah” will take place sixty-nine weeks (483 years) after a decree to restore Jerusalem. They add the 7 and 62 weeks together and have one person (the Messiah) and two events occurring towards the end of the 69th week.
Actually, according to the Hebrew the 7 and 62 weeks are two separate and distinct periods. One event happens after seven weeks and another event after an additional 62 weeks.
Simply put, if you wanted to say 69 in Hebrew you would say “sixty and nine.” You would not say “seven and sixty two.”
Furthermore, in Daniel it is written “7 weeks and 62 weeks rather than “7 and 62 weeks.” The use of the word “weeks” after each number also shows that they are separate events. The use of the definite article (ה ~ Hey) that means “the” in verse 26, “and after the 62 weeks shall an anointed one be cut off,” is sometimes deleted in Christian translations, but it’s presence in the Hebrew original clearly indicates that the 62 weeks is to be treated as separate period of time from the original 7 weeks.
The correct translation should be:
“ until an anointed prince shall be 7 weeks (49 years),” “then for 62 weeks (434 years) it (Jerusalem) will be built again but in troubled times.” Then after (those) the 62 weeks shall an anointed one will be cut off.” Daniel 9:24-25
Two separate events and anointed ones, 62 weeks (434 years) apart.
Christians also incorrectly translated the Hebrew (V’ayn Lo ~ לו ואין), at the end of Daniel 9:26. They translate it that he will be cut off “but not for himself,” as if it refers to someone being cut off not for himself but cut off for us and indicating a form of vicarious attainment. However the Hebrew original means “and he will be no more” literally “and no more of him” and indicates the finality of his demise. Interestingly the Hebrew word (kares ~ כרת) translated as “cut off” biblically refers to someone who has sinned so grievously that they are put to death by heavenly decree as a divine punishment for their own transgressions.
An awareness of these eight mistranslations is essential to understanding the ninth chapter of Daniel. To recap:
1. (קדשים קדש) mean “holy of holies” not the “most holy one”
JEWISH CALANDER YEARS
In addition to theses these eight mistranslations Christians, as mentioned above, manipulate their calculation of the 69 weeks in Daniel 9 in an attempt to have them coincide with the arrival and death of Jesus in Jerusalem.
Christians based their understand with a belief that the starting point of the prophesy begins in 444 BCE with the decree issued by King Artaxerxex (Ezra 7:ll-16). Sixty–nine weeks (483 years) would bring you to 39 CE. This is 7 years off the commonly accepted date of 32 CE being the year Jesus was put to death. As mentioned above they attempt to resolve this issue by transforming “prophetic years” into solar years. The problem is that according to Jewish tradition and scriptures there is no such thing as a prophetic year of 360 days.
Jewish scripture clearly teaches that the Jewish calendar is both Solar and Lunar. As early as Genesis 1:14, that deals with the creation of the sun and the moon, we are told that “Let there be lights in the firmament of heaven to divide the day from the night, and let them be for signs, and for seasons, and for days and years” Both luminaries are used to determine our calendar.
A solar year is 365 1/4 days and a lunar year is 11 days shorter, 354 days long. Unlike the Gentile’s year where the length of the months is set by convention rather than a relationship to the lunar calendar, a Biblical Jewish calendar must coincide with both the sun (for seasons) and the moon. When God, commanded the people of Israel to sanctify the months he established the month that the Exodus took place as the first of the months. Exodus 12:1. God also commanded to observe Passover in the springtime as is says,
“Observe the month of springtime and perform the Passover for God, for in the month on springtime God took you out of Egypt.” Deut 16:1.
In other words, a biblical calendar must coincide the months with the seasons creating a Solar- Lunar calendar.
There is an eleven day difference between a solar and lunar year. If Jewish holidays were established solely by a lunar year the holidays would move further and further away from their original seasons. This happens all the time with the Muslim Lunar calendar with Ramadan falling in a variety of seasons. A biblical Solar/Lunar calendar corrects this by adding a 13 month leap year approximately every 4 years. Some years have 12 months and the leap year has 13. The fabricated “prophetic year” of 360 days could not exist because it would not allow Jewish holidays to coincide with both months and seasons.
UNDERSTANDING DANIEL
Now we can return to the beginning of Daniel 9 and establish the correct starting point for Daniel’s prophesy.
The Christian major error in establishing the starting point of Daniel prophesy is caused by their mistranslation of the verse, “know therefore and discern that from the going forth of the decree to restore and rebuild Jerusalem.” Daniel 9:25
Since their translation asserts that the starting point of this prophesy is from the issuing of a certain decree to rebuild Jerusalem, they incorrectly assume that it is the decree of King Artaxerxex. However, as mentioned above, there were a number of different decrees made concerning returning and rebuilding Jerusalem.
In Daniel 9:25 the original Hebrew used the word (דבר ~ Devar) which is significantly different from a human decree. The word (דבר ~ Devar) refers to a prophetic word. In the beginning of Daniel 9 verse 2, this word is used when Daniel says that he wants to understand “the word of the Lord to the Prophet Jeremiah.”
As mentioned above, in all of the passages that mention some form of decree or proclamation concerning Jerusalem, none of them use the Hebrew word (דבר ~ Devar).
The correct translation of Daniel should be:
“Know therefore and discern that from the going forth of the word to restore and rebuild Jerusalem” Daniel 9:25
Therefore the correct starting point of Daniel’s prophesy must be associated with the issuing of a prophetic word and not a human decree.
The word (דבר ~ Devar) is used in the beginning of Daniel chapter 9. A careful reading of the beginning of this chapter clarifies the correct meaning of the reference to the “word to restore and to build Jerusalem” mentioned in Daniel 9:25.
Chapter 9 begins as follow:
“I Daniel considered (or contemplated) in the books the number of the years which the word (דבר ~ Devar) of G-d came to Jeremiah the Prophet that would accomplish to the destruction of Jerusalem” Daniel 9:2
Here Daniel uses the word (דבר ~ Devar) when pondering the numbers of years that Jeremiah had spoken about. Jeremiah had twice prophesied concerning a 70 year period.
Once Jeremiah said:
“and these nation shall serve the King of Babylon 70 years and it shall come to pass when seventy years are accomplished that I will punish the King of Babylon and that nation … and make it everlasting desolation” Jeremiah 25: 11-12
This prophesy states that Babylon would dominate Israel for a total of 70 years.
Jeremiah also says:
“After 70 years are accomplished to Babylon I will take heed of you and perform My good word towards you in causing you to return to this place.” Jeremiah 29:l0
This prophesy states, that after the 70 years, in addition to the end of Babylonian domination, the Jews would also return to Jerusalem from the Babylonian exile.
There are two Jeremiah prophesies concerning: 1) subjugation, and 2) return to Jerusalem.
Jeremiah’s 70 years start from the initial subjugation of Jerusalem by King Nebuchadnezzar of Babylon. This took place 18 years before the destruction of Jerusalem, as demonstrated by the following passages,
We know that the Babylonians destroyed Jerusalem in the 19th year of King Nebuchadnezzar. As it says:
“In the 19th year of Nebuchadnezzar, Nebuzaradan the chief executioner was in service of the king of Babylon, came to Jerusalem… and destroyed the Temple of God” Jeremiah 52:12-13
The 19th year means that 18 full years had already been completed. Nebuchadnezzar started to subjugate Jerusalem in his first year of his rule; this can be derived from the following verses;
“in King Yehoyakim’s third year (three completed years) Nebuchadnezzar came to besiege Jerusalem” Daniel 1:1
“in the fourth year (three completed years) of Yehoyakim which was the first year of Nebuchadnezzar” Jeremiah 25:1
These verses demonstrate that Nebuchadnezzar started to besiege Jerusalem in his first year and the destruction of Jerusalem took place in his “19th” year. Therefore, 18 complete years had passed from the beginning of the siege until the destruction of Jerusalem. During these 18 years Jerusalem was laid siege and completely surrounded.
Scriptures also indicate that the 70 years of Jeremiah were completed with the advent of Cyrus the King of the Persian Empire. As it says:
“Now in the first year of Cyrus king of Persia, that the word of the Lord by the mouth of Jeremiah might be fulfilled.” Ezra 1:1-3
“Those who survived the sword he exiled to Babylon, where they became slaves to him and his sons until the kingdom of Persia began to reign. This was the fulfillment of the word of God to Jeremiah, until the land would be appeased of its Sabbatical years, all the years of its desolation it rested, to the completion of 70 years. In the first year of Cyrus king of Persia, upon the expiration of God’s prophesy spoken by Jeremiah. God aroused the spirit of Cyrus king of Persia and he issues a proclamation… to build God a Temple in Jerusalem.” 2 Chronicles 36:20-23
In addition to the Babylonian rule ended in fulfillment of Jeremiah 25:11-12, Cyrus also gave permission, in fulfillment of Jeremiah 29:l0, to the Jews to return to Jerusalem, as it says;
“Whoever is among you all his people, let his God be with him, and let him go up to Jerusalem, which is in Judah, and build the house of the Lord G-d of Israel.” Ezra 1:4
It is important to remember that from the beginning of Nebuchadnezzar’s reign, 18 years before the fall of Jerusalem, until the fall of the Babylonian Empire, when Cyrus came into power, 70 years had elapsed. By subtracting the 18 years subjugation before the destruction of the first Temple from the total of 70 years we are left with 52 years. This proves that King Cyrus arose to power and fulfilled Jeremiah’s prophesy 52 years after the destruction of Jerusalem.
This plays an essential role in understanding Daniel 9. Daniel yearned not only for the Babylonian Empire to cease 70 years after the subjugation of Jerusalem; he yearned to see the return to Jerusalem and the rebuilding of the Temple.
When Daniel begins speaking in chapter 9 it is in the first year of Darius the Median. This Darius is mentioned earlier in Daniel 6:1 and called the Mede so that he would not be confused with Darius son of Achasverous the Persian, who was born later during the days of Haman and Esther.
Daniel was confused because although he now witnessed that, with the advent of Darius the 70 years to the Babylonian subjugation were over in fulfillment of Jeremiah 25:11-12, Daniel had not yet seen the fulfillment of Jeremiah 29:10 that promised that after the 70 years the Jewish exiles would return and rebuild Jerusalem. He did not foresee that very shortly Cyrus world rule and fulfill this promise.
Daniel thought that perhaps, due to the sins of Israel the date had been delayed. This is why Daniel confesses for the sins of the people in verse 4-20 and says.
“Now I was still speaking and praying and confessing my sins and the sins of my people Israel and casting my supplications before the Lord My God about the holy mountain (the Sanctuary as seen in Isaiah 56:7) of my God.” Daniel 9:20
This explains why at the beginning of chapter 9 Daniel contemplated the number of years to the destruction of Jerusalem and not to the subjugation, as it says.
“I Daniel contemplated the calculations, the number of years about that which the word of God came to the prophet Jeremiah, to complete the 70 years to the destruction (לחרבות ~ L’Charvot) of Jerusalem.” Daniel 9:2
Daniel saw that the subjugation was over but he no only wanted to see the return to Jerusalem he wanted to know when the destruction would end with the building of the second Temple.
In fact, after one year of rule by Darius, King Cyrus took power and fulfilled Jeremiah 29 and allowed the Jews to return to Jerusalem. But Daniel’s desire to understand the years of Jeremiah to the destruction of Jerusalem, result in the revelation of a new and additional understanding of Jeremiah:
There are now three different prophesies concerning 70 years.
1) 70 years of subjugation (Jeremiah 25)
Whereas the calculations of the first two begin with the subjugation of Jerusalem 18 years before its destruction, Daniel’s new insight into the 70 years of total destruction must be calculated from a different starting point, the date that Jerusalem was destroyed. In fact, starting from the destruction of the first Temple until the completion of the building of second Temple was exactly 70 years.
As a result of Daniel’s praying, confessing and contemplating about the years to the destruction of Jerusalem, the angel Gabriel (verse 21), revealed to him and expanded prophesy of 70 weeks (490 years).
The starting point of this prophesy “that from the going of the word to restore and rebuild Jerusalem” Daniel 9:25, also begins from the Destruction of the First Temple.
The use of the Hebrew word (דבר ~ Devar) in both Daniel 9:25 and Daniel 9:2 also establishes that they share the same beginning point, the destruction of Jerusalem.
Starting from the destruction of Jerusalem we can now see the meaning of Daniel 9:24-26. From the Prophetic word (דבר ~ Devar) that refers to the destruction of the first Temple until an anointed Prince (the Hebrew (נגיד ~ nageid) is correctly translated as Leader), will be seven weeks (49 years). As demonstrated earlier, from the destruction of Jerusalem until Cyrus was 52 years, this is within the 7th week (49 years and before the 8th weeks 56 years).
Cyrus not only initiated the rebuilding of the Temple (Ezra 1:1-3, Ezra 5:13, Ezra 6:3 and Isaiah 44:28), he is also called and identified as God’s anointed, as it says,
“Thus says the Lord to His anointed, Cyrus” Isaiah 45:1
Remember there are two anointed subjects, one after seven weeks and another after an additional 62 weeks.
The first “anointed” individual identified as a prince/leader in Daniel 9:25 is King Cyrus, who came seven weeks of years after the destruction of Jerusalem. Then from Cyrus’ Decree to rebuild Jerusalem, “it will be built again” for an additional 62 weeks (434 years). But “in troubled times,” Daniel 9:25, meaning under the foreign domination of the subsequent Persian, Greek and Roman rule. The Greek is mentioned in Daniel 11:2 and Roman alluded to in Daniel 1:30 where the word (כתים ~ Kittim) refers to the Roman capital of Constantinople)
Then in the 69th week (483 years) after the destruction of the first Temple and one week (7 years) before the destruction of the second Temple, an anointed one is cut off.
The fact that there is no definite article indicates that this can refer to several different anointed subjects. King Agrippa the last King of Israel (Kings are considered anointed as it says in 1 Chronicles 11:3) who was killed during this time. It also refers to the last High Priest (priests are anointed as seen in Leviticus 4) and the sacrifices (indicated in Leviticus 8:10-11). All three subjects were considered anointed and were cut off during the final week before the destruction of the second Temple.
“The people of the prince will come and destroy the city and the Sanctuary” Daniel 9:26,
refers to the Roman legions of Vespasian and Titus, who destroyed Jerusalem.
Additionally, the sacrificial system (that was anointed) ceased during this last week before the completion of the total 70 weeks of 490 years, as it says, “
“during half of week he will abolish sacrifice and meal-offerings” Daniel 9:27
Historically during the years before the destruction of the second Temple the Romans set up idolatry in the Temple fulfilling the final verse in Daniel 9 that says;
“upon wings of abomination shall come one who make desolate until the decreed destruction is poured out desolator” Daniel 9:27
The Romans, who are often symbolized by the Eagle Wings resting on their standards, would desecrate the Temple with idolatry; destroy the Temple that would remain desolate until the Roman exile is finished with the advent of the true Messianic age of complete peace, tranquility and knowledge of God. Today’s exile is considered an extension of the Roman exile that has lasted more than 2,000 years.
In Daniel 9 the original 70 years are from the destruction of the first Temple until the building of the second. If they had returned whole-heartedly, there would have been no need for the second Temple to be destroyed, and the events listed verse 24 would have been fulfilled.
“Seventy weeks (490 years) are determined upon your people and upon your holy city, to finish the transgression and to make an end of sins and to make reconciliation for iniquity(atone for their past transgressions), and to bring in everlasting righteousness (Temple service that brings righteousness), and to seal up the vision and prophecy (fulfill the promises of the prophets and end the prophetic era) and, and to anoint the Holy of Holies (the Temple)” Daniel 9:24
The angel Gabriel reveals to Daniel this additional understanding of the 70 years extending them from 70 years to 70 weeks of years stretching the time span to 490 years that span from the destruction of the first Temple to the Destruction of the second Temple. This prophesy also included a description of events that would unfold if the Jewish people did not repent properly.
These are the 70 years for the first exile (52 years until Cyrus and 18 additional years to dedicate the second Temple) and 420 years of the second Temple.
Although there appears to be a discrepancy in chronology between the Jewish and secular Gregorian calendars of 166 years (with the secular dates earlier) it is clear that Jewish record keeping is more reliable and consistent concerning these events. Babylonian calendars changed arbitrarily with every new Babylonian king and limited archeological discoveries often reflect their arbitrary chronology. (According to secular chronology 586 BCE is the year incorrectly associated with the destruction of the first Temple the Jewish)
This is how Daniel 9:24-26 should be correctly translated and understood:
24) Seventy weeks (490 years) are determined upon your people and upon your holy city, to finish the transgression, and to make an end of sins, and to make reconciliation for iniquity, and to bring in everlasting righteousness, and to seal up the vision and prophecy, and to anoint the Holy of Holies.”
This is a brief explanation of Daniel chapter 9. Any attempt to apply this chapter to Jesus is erroneous and wrought with mistranslations and misinterpretations.
neobrađen prevod na srpski:
Knjiga proroka Danila ispunjena je mesijanskim iluzijama i proračunima. Veliki deo knjige je napisan na aramejskom,a ne na tradicionalnom hebrejskom. To čini ovaj biblijski tekst složenim.
Deveto poglavlje knjige proroka Danila posebno je zanimljivo i za Jevreje i za hrišćane.
Božija poruka u 9,18 ,, jer ne pravednih dela svojih radi nego radi milosti tvoje padamo pred tobom moleći se " je temelj jevrejskog odnosa sa Bogom.
Hrišćani se, sa druge strane, radije usredsređuju na stihove 24-26. istog poglavlja. Sledi hrišćanski prevod tih stihova:
,,24. Sedamdeset je nedelja određeno tvome narodu i tvome gradu svetom da se svrši prestup i da nestane greha i da se očisti bezakonje i da se dovede večna pravda, i da se zapečati utvara i proroštvo, i da se pomaže sveti nad svetima. 25. Zato znaj i razumi: otkad izađe reč da se Jerusalim opet sazida do pomazanika vojvode biće sedam nedelja, i šezdeset i dve nedelje da se opet pograde ulice i zidovi, i to u teško vreme.26. A posle te šezdeset i dve nedelje pogubljen će biti pomazanik i ništa mu neće ostati; narod će vojvodin doći i razoriti grad i svetinju; i kraj će mu biti s potopom, i određeno će pustošenje biti do svršetka rata."
Mnogi hrišćani tvrde da su ovi stihovi prorokovali tačne datume kada će Mesija doći i umreti. Oni veruju da je Isus ispunio ova proročanstva.
Pre ispitivanja ovih stihova važno je istaći da na osnovu hebrejskog originala i konteksta, Jevreji imaju veoma utemeljene osnove da pobiju hrišćansko tumačenje ! Pisci Novog zaveta nikada nisu citirali ove tekstove kao dokaz !
Da bismo razumeli ovo poglavlje moramo početi sa objašnjenjem izraza ,,sedmica" ili ,,nedelja" kako se navodi u nekim prevodima.
U Danilu 9. imamo hebrejsku reč "שבעים ~ Šauvim" koja predstavlja period vremena pomnožen sa 7. Iz mnogo razloga ova reč se prevodi sa ,,sedmice" i označava više perioda od 7 godina ,a ne više perioda od 7 dana.
A) Vidimo sličnu stvar u stihu ,, Nabroj sedam sedmica takvih godina, sedam puta sedam godina. Sedam sedmica godina iznosit će ti četrdeset devet godina." (Lev. 25,8)
B)Šabat je period od sedam dana i deli isti hebrejski koren za reč - "שבועה~Ševuah" što znači ,,sedmica" ili ,,nedelja" u nekim prevodima.
C) Normalno, množina od nedelje bi bilo - "שבעות ~ Šavuot" u Danilu se koristi muški rod sa nastavkom “ים” "Šavuim" što je slično - godine ~ שנים . Ovo ukazuje da se Šavuim odnosi na više sedmica godina.
D) I jevreji i hrišćani se slažu da se ovo odnosi na period od više godina.
Zato je u 9. poglavlju Danila svaka ,,sedmica" zapravo period od sedam godina.
Hrišćani tumače (retroaktivno) ove tekstove na sladeći način :
Ove stihove Danilo je izrekao o vremenu nakon uništenja jerusalimskog Hrama od strane zlog vavilonskog carstva. U određenom trenutku posle uništenja izdaće se ,,uredba" o obnovi i ponovnoj izgradnji Jerusalima. Od izdavanja te uredbe, 7 i 62 nedelje dakle ukupno - 69 nedelja - odnosno (69h7)= 483. godine proćiće i tada će doći Mesija i u tom istom sedmogodišnjem periodu ,,sedmice" on će biti ubijen,ali ne za sebe,već za grehe čovečanstva. Tada će grad i svetilište biti uništeni. Hrišćani tvrde da njihova računica dokazuje da je Isus ispunio ovo proročanstvo tačno u dan.
Nakon što su Vavilonjani uništili Jerusalim, svi Jevreji koji su preživeli vavilonski pokolj su proterani sa svoje zemlje. Danilo je ,na primrer,živeo u Vavilonu. Na kraju su Persijanci pobedili i osvojili Vavilonce.
Hrišćani tvrde da je uredbu u Danilu 9:25 izdao persijski car Artakserks 444. godine p.n.e,na osnovu Nemije 2,1 - 8. Ovi odlomci govore o kralju koji daje Nemiji ,,pisma" "אגרות ~ Igrot" za siguran prolaz i dozvolu da se ponovo izgradi Hram.
Uzimimo sada u razmatranje ovo tumačenje. Najpre, izgradnja Jerusalima je počela i zaustavljala se nekoliko puta i postoje još tri( pored ove navedene) uredbe koje se pominju u Bibliji (koje hrišćani ignorišu iz nekog razloga) :
1) Ezra 1,1-4 ,kralj Kir izdaje proglas (קול ~ Kol) i spise (מכתב ~ Mechtav) dozvolu Jevrejima da se vrate u Jerusalim i obnove Hram.
2) Ezra 6,12 -13,kralj Darije izdaje dekret/uredbu (טעם ~ Taim) - dozvolu da se obnovi Hram.
3) Ezra 7:11 -16,Artaksereks izdaje dekret (טעם ~ Taim) - dozvolu da se obnovi Hram. (Artaksereks je persijski naziv za plemstvo i može se odnositi na različite vođe.) Bitno je primetiti da u ovim tekstovima postoje četiri različite reči (gore podebljane) za opisivanje proglasa i nigde se ne koristi hebrejska reč koja se koristi u Danilu devet (דבר ~ Devar) što znači ,,reč". O tome nešto kasnije.
Sa obzirom na to da postoje četiri različite proklamacije, nema istorijskog opravdanja da se izabere baš ona navedena u drugoj glavi knjige proroka Nemije (Nehemije). Čak štaviše, nemamo pouzdan izvor koji potvrđuje da je uredba za koju se hrišćani drže izdata baš 444. g.p.n.e. Nisu valjda hrišćani slučajno izabrali baš ovu godinu ? Čak iako prihvatimo godinu koju su hrišćani izabrali (444.pne) i brojimo 69 sedmica (483 godine) - dobijamo 39.godinu nove ere ! Koji god da je razlog hrišćanskog izabranja ove godine (444.pne) kada tvrde da je izdata uredba iz Nemije, i dalje se dobija 7 više od 32. godine n.e. kada je Isus navodno umro. Možda je razlog izabranja ove godine i uradbe da se sve ,,uklopi" u Isusu tj godinu njegove smrti što je bliže moguće ?
Ova ,, omaška " za 7 godina ( između 32. i 39.godine nove ere) ,,rešena" je od strane nekih hrišćanskih teologa tako što su jednostavno promenili definiciju godine. Da, dobro ste pročitali. Tvrde da se proročanstva, kao ovo Danilovo trebaju razumeti u ,,proročkim godinama" (totalno nepoznat i nov pojam). Takve navodne godine imaju 360 dana, a ne 365,25 dana. Hrišćani ovo pokušavaju da argumentuju time da je vavilonska godina imala 360 dana. Ovo je neodrživo i pobijeno je činjenicom da je ovaj stih na hebrejskom i upućen jevrejima koji su imali drugačiji kalendar od Vavilonjana, koji su govorili aramejskim.
Jedan hrišćanin pokušao je ,,Novim" zavetom da dokaže ovaj koncept proročkih godina:
"Oni će gaziti sveti grad četrdeset i dva dana,a proricaće 1260 dana." (Otkrivenje 11:2-3)
Deljenjem 1260 (dana) sa 42 (meseca) dobijamo 30 dana mesečno,a oni tvrde da svaki mesec ima 30 dana,stoga bi proročka biblijska godina bila 360 dana (30x12=360).
Dodatni dokaz - u tekstu se koriste događajima vezanim za potop. Sledeći stihovi su citirani da pokažu kako su biblijski meseci trajali 30 dana:
"24 A vode su prekrivale zemlju sto pedeset dana." (1.Moj. 11:24),
a potop je počeo,
"Kad je Noje imao šeststo godina, drugog meseca, sedamnaestog dana u mesecu," (1.Moj 7:11) ,a završio se,
"sedmog meseca, sedamnaestog dana u mesecu" (1.Moj. 8:4)
Oni tvrde da uzimanjem upravo ovih 5 meseci deljenih na 150 dana,sledi da mora postojati 5 meseci po 30 dana i zbog toga godina mora biti 360 dana.
Hrišćanska argumentacija se nastavlja, navodi se da je razlika između solarne godine od 365 dana i tzv. proročke godine od 360 dana izazvala ovo neslaganje u njihovom tumačenju Danila 9 i rešenje problema je menjanje (pretvaranje) iz "biblijskih" u solarne godine.
Oni tvrde da množenjem 360 dana sa 483 godine (69 sedmica godina) dobijamo 173,880 proročkih dana. Za pretvaranje slarnih godina potrebno je podeliti 173,880 dana sa 365 1/4 (dana) i dobija se 476 godina. 444 godine P.N.E. + 476 godina N.E. dobija se 32 N.E za koju tvrde da je to godina u kojoj ne samo da se desio Isusov trijumfalni dolazak u Jerusalim (Mesijin dolazak), već je to godina u kojoj je razapet (odsečen).
Pre nego što objasnimo zašto je ovaj način razmišljanja apsolutno pogrešan (lažan) i očajnički pokušaj da se reši njihova sedmogodišnja greška,moramo proučiti pravo značenje Danila 9 i upoznati se sa konceptom jevrejske kalendarske godine.
PRAVILAN PREVOD DANILA:
Neophodno je pravilno razumevanje 9.poglavlje Danila. Ističemo da je potpuno pogrešno gledati na ove stihove kao na mesijansko proročanstvo. Ovo može izgledati očigledno hrišćanima jer njihovi prevodi imaju reč ,,Mesija" koja se dva puta pominje u ovom poglavlju. Međutim, ovo je očigledno rezultat namernog i pogrešnog prevoda reči ,,Mašijah".
Ova reč bukvalno znači ,,pomazanik" i u funkciji je prideva. Kao što je i pridev u 1. Samuilovoj 10; 1-2 gde reč jasno znači čin posvećenja. To nije lična zamenica koja se odnosi na nekog pojedinca koji se zove ,,Mesija". Reč (משיח ~ Mašijah”) se koristi u kompletnim jevrejskim spisima ne manje od 100 puta i odnosi se na različite pojedince i objekte. Pa tako se ova reč (mesija) koristi na primer za :
Sveštenike: 3. knjiga Mojsijeva 4,3
Careve: 1. Carevima 1,39
Proroke: Isaija 61,1
Hram: 2.Mojsijeva 40,9-11
Macot - beskvasni hleb: Br. 6,15
Kir - persijski (dakle nije ni jevrejski) car : Is. 45,1
Čak i u hrišćanskim prevodima reč Mašijah (mesija) je prevedena u 99% slučajeva kao "pomazanik". Jedina dva izuzetka su na dva mesta, i to u Danilu 9; 25. i 26.
Ta nedoslednost još više upada u oči na nekim drugim mestima. Naime, u hrišćanskim prevodima Danila 9,24. reč (משיח ~ Mašijah) se prevodi kao ,,pomazanik" . U ovom u ovom kontekstu ta reč se odnosi na pomazanje "Svetinje nad svetinjama" (prostorije u Hramu). Pogrešno je ovo prevesti,kao što neki hrišćanski misionari rade, kao ,,najsvetiji ??? " Pogrešno prevode da bi u tekst uneli svoje predubeđenje da ovaj stih govori o mesiji, dok zapravo govori o svetinji nad svetinjama u Hramu.
Dakle pravilan prevod ovog stiga u Danilu glasi :
Daniel 9:24 “Until an anointed prince” and not as “Until Messiah he prince.”
Daniel 9:25. “ pomazanik će viti odsečen”. Netačan je hrišćanski prevod : “Mesija će biti odsečen.”
Čak štaviše, u 25. stihu nema određenog člana (ha ~ ה) pre reči (משיח ~ Mašijah) i nepravilno je ovo prevoditi kao “Mesija” ili ”onaj koji je pomazan”. Nema određenog člana i ne možemo da tvrdimo da se ovo odnosi isključivo na neku određenu osobu. Kada pravilno prevedemo kao ”pomazani pojedinac”,tekstovi se mogu odnositi na bilo kog od mogućih pojedinaca ili objekata koji su pomazani. Nije to nužno ,, određeni Mesija".
Pažljivo izučavanje Danila 9 dovešće nas to jasnog uvida o kome i čemu ovaj odeljak priča.
Još jedna greška koju Hrišćani prave je spajanje 7 i 62 nedelje u jednu celinu od 69 nedelja. Hrišćanski prevod na taj način odslikava svoje subjektivno predubeđenje da ,, će nakon 69 sedmica tj nedelja od uredbe o obnovi Jerusalima Mesija biti odsečen. Dakle sabiraju 7 i 62 nedelje i imaju jednu osobu (Mesiju) i dva događaja do kraja 69. nedelje.
Zapravo, u hebrejskom 7.i 62.nedelja su dva razdvojena i zasebna perioda. Jedan događaj se dešava ( tj. desio) posle sedam nedelja a drugi nakon još šezdeset i dve nedelje.
Prosto rečeno,ako želite da kažete 69 u hebrejskom vi kažete ”69”,nećete reći ”7 i 62”. Nije li to svima logično ?
Takođe,u ”Danijelu” napisano je ”7 nedelja i 62 nedelje” radije nego ”7 i 62 nedelje”.S obzirom da se koristi reč ”nedelja” posle svakog broja pokazuje nam da se radi o dva potpuno različita događaja.Korišćenjem definisanog člana (ה ~ Hey) koji znači “the” u stihu 26, “i posle 62 nedelje će pomazani biti odsečen“,je ponekad izbrisano u hrišćanskim prevodima,ali je njegovo prisustvo u originalnom Hebrejskom delu jasno označeno i označava da se 62 nedelje trebaju tretirati kao odvojeni period vremena od originalnih 7 nedelja.
Pravi prevod bi trebao biti:
“Dok se pomazani princ biće 7 nedelja(49 godina) “,“onda za 62 nedelje (434 godine)će(Jerusalim) biti ponovo izgrađen ali u teškim vremenima“.“Onda posle te 62 nedelje će se jedan pomazani odseći. “ Daniel 9:24-25
Znači dva različita događaja i pomazana,62 nedelje (434 godina) razdvojeni.
Hrišćani takođe nepravilno prevode hebrejski (V’ayn Lo ~ לו ואין),ha kraju Danijela 9:26.Prevode ovo tako da će on biti odsečen “ali ne zbog sebe“,kako se odnosi na nekoga ko je odsečen ne zbog sebe,no zbog nas i naslućivanje jedne forme zameničkog postignuća.Međutim Hebrejski origina čita “i neće ga biti više“ bukvalno “i nema ga više“ i označava kraj njegove patnje.Zanimljivo je i to da Hebrejska reč (kares ~ כרת) se prevodi i kao “odseći“ Biblikalno se odnosi na nekog ko je grešio bolno i da se on stavlja u smrt preko Božanskog dekreta kao Božanska kazna za njegove transgresije.
Poznavanje sledećih osam pogrešnih prevoda je esencijalno za razumevanje devetog pasusa Danijela.Da se podsetimo:
(קדשים קדש) znači “uzvišen nad uzvišenima“ a ne “najuzvišeniji“
(דבר ~ Devar) koja znači reč a ne dekret.
(משיח ~ Moshiach”)Znači pomazani u stihu 23.
(משיח ~ Moshiach”) Znači pomazani u stihu 24.
“sedam nedelja i šezdeset dve “ znači dva događaja,jedan u sedmoj nedelji a drugi 62 nedelje kasnije,ne jedan događaj posle 69 nedelja
(Hey ~ ה) je određeni član
(V’ayn Lo ~ לו ואין) znači “neće biti više “ a ne “ne za sebe samog “
(kares ~ כרת) znači smrt grešniku,odsecanje odnosa sa Bogom.
JEVREJSKE KALENDARSKE GODINE
Kao dodatak na ovih osam pogrešnih prevoda,Hrišćani,kao što je gore napomenuto,menjaju njihovo računanje 69 nedelja u Danijelu 9 u pokušaju da se poklope sa pristizanjem i smrti Isusa u Jerusalimu.
Hrišćani baziraju njihovo razumevanje sa verom da je početak proročanstva od 444 godine PHE sa dekretom Kralja Artakserkseksa (Ezra 7:ll-16). Šezdeset devet nedelja(483 godina) vas dovode do 39. Godine HE.Ovo je 7 godina posle uobičajeno prihvaćene godine(32. HE)kada je Isus umro.Kako je navedeno gore pokušavaju da reše ovaj problem tako što pretvaraju “proročanske godine “ u solarne godine.Problem počinje tu gde po Jevrejskoj tradiciji i spisima ne postoji takva stvar kao što je proročanska godina od 360 dana.
Jevrejski spis jasno podučava da je Jevrejski kalendar i Solarni i Lunarni.Utoliko rano kao Geneza 1:14, koja se bavi kreacijom sunca i meseca,govori nam se “Neka bude svetla na svodu nebeskom, da dele dan i noć, i neka budu znaci i za godišnja doba i dan i godinu. ” Dakle oba svetleća tela se koriste za određivanje našeg kalendara.
Jedna solarna godina je 365 i jedna četvrtina dana a lunarna je 11 dana kraća,354 dana.Nasuprot neznabožačkoj godini,gde je dužina meseca određena dogovorom,radije nego po lunarnom kalendaru,Biblijski Jevrejski kalendar mora da se slaže i sa Suncem(za godišnja doba) i sa Mesecom.Kada je Bog, naredio narodu Izraečskom da osvešte mesec tokom kojeg se Egzodus desio kao prve mesece, Exodus 12:1, takođe je naredio da se posmatra Pasha za vreme proleća.
“Posmatrajte mesec proleća i proslavljajte Pashu za Boga,jer vas je u proletnom mesecu Bog izveo iz Egipta. “ Deut 16:1.
Drugim rečima biblijski kalendar se mora slagati sa mesecima i godišnjim dobima ,tako praveći Solarno - Lunarni kalendar.
Postoji jedanaest dana razlike između solarne i lunarne godine. Da su uspostavljeni Jevrejski praznici isključivo po lunarnom kalendaru praznici bi se kretali dalje i dalje od svojg originalnog datuma. Ovo se stalno dešava sa muslimanskim lunarnim kalendarom gde se Ramazan pada u raznim dobima. Biblijski solarni / lunarni kalendar ispravlja ovo dodavanjem 13 meseca prestupne godine približno svake 4 godine. Nekoliko godina imaju 12 meseci i prestupna godina ima 13. Izmišljena "Proročka godina" od 360 dana nije mogla da postoji, jer ne bi dozvolila da se jevrejski praznici poklapaju sa mesecima i godišnjim dobima. RAZUMEVANjE DANIJELA Sada se možemo vratiti na početak Danijela 9 i uspostaviti ispravnu polaznu tačku za Danilovo proročanstvo. Hrišćanska velika greška u uspostavljanju početne tačke za Danijelovo proročanstvo je uzrokovano njihovim pogrešnim prevodom stiha, "znajte dakle i prepoznajte iz dekreta da se obnovi i ponovo izgradi Jerusalim." Danijel 9:25 Pošto njihov prevod tvrdi da polazište ovog proročanstva je od izdavanja određene uredbe da se ponovo izgradi Jerusalim, oni pogrešno pretpostavljaju da je ukazom kralja Artakserkseksa. Međutim, kao što je već pomenuto, bilo je nekoliko različitih uredbi napravljenih vezano povratak i obnovu Jerusalima. U Danijelu 9:25 originalni hebrejski koristi reč (דבר ~ Devar) koji je značajno razlikuje od ljudskog dekreta. Reč (דבר ~ Devar) odnosi se na proročanske reči. U početku Danijel 9 stih 2, ta reč se koristi kada se Danijel kaže da želi da razume "reč Gospodnju proroku Jeremiji." Kao što je pomenuto, u svim pasusima koji pominju neki oblik uredbe ili proglašenja u vezi sa Jerusalimom, ni jedan od njih ne koristi Jevrejsku reč (דבר ~ Devar). Ispravan prevod Danila treba da bude: "Zato znaj i prepoznaj da je izlazeće reči* da se obnovi i ponovo izgradi Jerusalim" Danijel 9:25 Stoga ispravna polazna tačka Danijelovog proročanstva mora biti povezana sa izdavanjem proročke reči, a ne ljudskim dekretom.Reč (דבר ~ Devar) se koristi u početku Danijel poglavlja 9. Pažljivo čitanje u početku ovog poglavlja razjašnjava tačho značenje reference na "reč za vraćanje i izgradnju Jerusalima" pomenuto u Danijelu 9:25 . Poglavlje 9 počinje na sledeći način:
"Ja, Danijel, sam smatrao (ili razmatrao) u knjigama broj godina koja reč (דבר ~ Devar) Božja stigla Jeremiji proroku koja bi doprinula uništenju Jerusalima" Danijel 9: 2 Ovde Danijel koristi reč (דבר ~ Devar) kada razotkriva brojeve godina o kojima je Jeremija govorio. Jeremija je dva puta proricao o periodu od 70 godina. Jednom je rekao Jeremija:"Jednom će narod služiti kralju Vavilona 70 godina i to će prestati kada se sedamdeset godina navrši ,kazni ću kralja Vavilona i taj narod ... i načiniti ga večnom pustoši" Jeremija 25: 11-12 Ovo proročanstvo kaže da će Vavilon dominirati Izraelom za ukupno 70 godina. Jeremija takođe kaže: " Posle navršetka 70 godina stići ću u Vavilon brinu ću o vama i ispuniti moju dobru reč prema vama koja će vas ubediti da se vratite na ovo mesto" Jeremija 29: l0 Ovaj prorokuj države, da će posle 70 godina, pored kraja vavilonske dominacije, Jevreji se vratiti u Jerusalim iz vavilonskog ropstva. Postoje dva Jeremijina proročanstva koja se tiču: 1) potčinjavanja, i 2) povratka u Jerusalim. Jeremijinih 70 godina počinju od početnog potčinjavanja Jerusalima od strane kralja Nabukodonosora vavilonskog. To se desilo 18 godina pre uništenja Jerusalima, što se vidi po sledećim odlomcima, Znamo da su Vavilonci uništili Jerusalim u 19. godini kralja Navuhodonosora. Kao što kaže: "U 19. godini Nabukodonosoru, Nebuzaradan glavni egzekutor u službi cara vavilonskog, došao je u Jerusalim ... i uništio Hram Božji" Jeremija 52: 12-13 19. godina znači da je 18 punih godina već havršeno. Nabukodonosor počeo je da potčinjaca Jerusalim u prvoj godini svoje vladavine; ovo se može izvesti iz sledećih stihova; "U trećoj godini kralja Jehojakima je Nabukodonosor došao da opkoli Jerusalim" Daniel 1: 1
"U četvrtoj godini (tri godine navršene) Jehojakima koja je prva godina Navukodonosora" Jeremija 25: 1 Ovi stihovi pokazuju da Nabukodonosor počeo da opseda Jerusalim u prvoj godini i uništavanje Jerusalima održana je u svojoj "19." godini. Stoga, 18 kompletnih godina je prošlo od početka opsade do uništenja Jerusalima. Tokom ovih 18 godina Jerusalim je bio opsedan i potpuno opkoljen. Spisi takođe pokazuju da su 70 godina Jeremije navršene sa pojavom Kira kralja Persijskog carstva. Kao što kaže: ". Sada u prvoj godini kralja Kira od Persije, reč Gospodnja na usta Jeremije bi se mogla ispuhiti" Ezra 1: 1-3
"Oni koji su preživeli mač,proterani su u Vavilon, gde su postali robovi njemu i njegovim sinovima dok ne zavlada kraljevstvo persijsko. Ovo je ispunjenje reči Božije Jeremiji, dok se zemlja umiri svi godina svoje pustoši,on je odmarao, do završetka 70 godina. U prvoj godini kralja Kira persijskog, po isteku Božjeg proročanstva o kome govori Jeremija. Bog podiže duh kralja Kira Persije i on izdaje proglas ... da izgradi Bogu hram u Jerusalimu "2 Hronike 36:20-23
Pored vavilonske vladavine koja se završila u ispunjavanju Jeremije 25: 11-12, Kir takođe daje dozvolu, u ispunjavanju Jeremije 29: l0, za Jevreje da se vrate u Jerusalim, kao što se kaže; ". Ko god je među vama svi njegovi ljudi, neka Bog mu bude sa njim, i pusti ga u Jerusalim, koji je u Judeji, i izgraditi kuću Gospoda Boga Izraela" Ezra 1: 4 Važno je zapamtiti da od početka Nabukodonosorove vladavine, 18 godina pre pada Jerusalima, do pada Vavilonskog carstva, kada je stupio na vlast Kir, 70 godina je prošlo. Oduzimanjem 18 godina potčinjavanja na pre uništenja prvog hrama iz ukupno 70 godina ostaje nam 52 godina. Ovo dokazuje da je kralj Kir došao na vlast i ispunio Jeremijino proročanstvo 52 godina nakon uništenja Jerusalima. Ovo igra važnu ulogu u razumevanju Danijela 9. Danijel je žudeo ne samo za Vavilonsko carstvo da padne 70 godina nakon pokoravanja Jerusalima; Onje čeznuo i da vidi povratak u Jerusalim i obnovu hrama. Kada Danijel počinje da govori u poglavlju 9 to se događa u prvoj godini Darija Medijana. Ovo je Darius ranije pomenuto u Danijelu 6: 1 i nazvao ga Mede da se ne bi pomešao sa Dariusom sinom Ahasverusa Persijskog, koji je kasnije rođen u danima Hamana i Estera.
Danijel je bio zbunjen jer iako je sada svedočio da, sa pojavom Darija 70 godina Vavilonskog potčinjavanja je bilo gotovo u ispunjavanju Jeremije 25: 11-12, Danijel još nije vidio ispunjenje Jeremije 29:10 koja je obećavala da će posle 70 godina jevrejski izgnanici se vratiti i ponovo izgraditi Jerusalim. Nije predvideo da će vrlo kratko Kir svetsku vladavinu* i ispuniti ovo obećanje. Danijel je pomislio da možda, zbog grehova Izraela datum kasni. To je razlog zašto Danijel priznaje za grehe naroda u stihu 4-20 i kaže. "Sada sam još govorio i molio i priznavao svoje grehe i grehe svog naroda Izraela i livenje moje prošnje pred Gospodom, Bože moj o Svetoj gori (kao što se vidi u Sanctuari Isaije 56: 7). Mog Boga" Daniel 9 : 20 Ovo objašnjava zašto je u početku poglavlja 9 Danijel razmatrao broj godina do uništenja Jerusalima a ne pokoravanju, kako piše. ". Ja Danijel razmatrao sam proračune, broj godina o onome što reč Božija je došla do proroka Jeremije, da završi 70 godina do razaranja (לחרבות ~ L’Charvot) Jerusalima" Danijel 9: 2 Danijel je video da je potčinjavanje bilo gotovo, ali je on ne samo hteo da vidi povratak Jerusalimu nego je želeo i da zna kada će se uništavanje završiti sa izgradnjom drugog hrama. U stvari, nakon godinu dana vladavine Darija, kralj Kir je preuzeo vlast i ispunio Jeremija 29 i dozvolio da se Jevreji vrate u Jerusalim. Ali Danijelova želja da razume godine Jeremije do uništenja Jerusalima, rezultirala je otkrivanjem novog i dodatnog razumevanje Jeremije: Sada postoje tri različita proročanstva koje se tiču 70 godina. 1) 70 godina potčinjavanja (Jeremija 25)2) 70 godina dok su se vratili u Jerusalim (Jeremije 29)3) 70 godina uništenja Jerusalima (Daniel 9).
Dok proročauni prva dva počinju sa vremenom potčinjenjavanja Jerusalima 18 godina pre njegovog uništenja. Danilov novi uvid u 70 godina potpunog uništenja mora se gledati sa drugog polazišta,datuma kada je Jerusalim uništen. Zapravo,od uništavanja prvog Hrama do završetka izgradnje drugog Hrama prošlo je tačno 70 godina.
Kao odgovor na Danilove molitve,anđeo Gabrijel (21 stih) otkrio mu je pršireno proročanstvo od 70 nedelja (490 godina).
Polazna tačka proročanstva "da će od početka reči obnoviti i ponovo izgraditi Jerusalim" Danilo 9:25,takođe počinje uništenjem prvog Hrama.
Starting from the destruction of Jerusalem we can now see the meaning of Daniel 9:24-26. From the Prophetic word (דבר ~ Devar) that refers to the destruction of the first Temple until an anointed Prince (the Hebrew (נגיד ~ nageid) is correctly translated as Leader), will be 7 weeks (49 years). As demonstrated earlier, from the destruction of Jerusalem until Cyrus was 52 years, this is within the 7th week (49 years and before the 8th weeks 56 years).
Sajrus ne samo da je pokrenuo obnovu Hrama (Ezr. 1,1-3 . 5,13 . 6,3 i Isa. 44,28) on se takođe naziva Božijim pomazanikom."Ovako govori Gospod njegovom pomazaniku Sajrusu)
Zapamtite da postoje dva pomazana subjekta,jedan za sedam sedmica (nedelja),a drugi za dodatne 62 nedelje.
Prvi "pomazanik" identifikovan kao knez/lider u Danilu 9,25 je kralj Sajrus,koji je došao 7 sedmica godina nakon uništenja Jerusalima. Zatim iz njegove uredbe za obnovu Jerusalima "biće ponovo izgrađen" za dodatne 62 nedelje (434. godine). Ali "u smutnim vremenima" Danilo 9,25 što znači pod stranom dominacijom kasnije persijske,grčke i rimske vlasti. Grčka se pominje u Danilu 11,2 ,a na rimsku se aludira u Danilu 1,30 ,gde reč Kittim aludira na rimsku vlas u Carigradu.Onda u 69. nedelji (483 godine) posle uništenja prvog Hrama i 1 sedmicu (sedam odina) pre uništenja drugog Hrama,ubijen je pomazanik.
Činjenica da ne postoji određeni član ukazuje da ovo govori o više pomazanih subjekata. Car Agripa poslednji kralj Izraela (carevi se smatraju pomazanima kako piše u 1. Dnevnika 11:3) ,koji je ubijen u tom periodu. To se odnosi i na poslednjeg prvosveštenika (sveštenici su pomazani kao što se vidi u Trećoj Moj. 4) i žrtve ( u Trećoj Moj. 8:10-11) . Sva tri subjekta smatraju se pomazanima i bivaju uništeni tokom sedmice pre uništenja drugog Hrama.
" narod će vojvodin doći i razoriti grad i svetinju" Danilo9:26
Odnosi se na Vespizijanove i Titusove legije koje su uništile Jerusalim.
Pored toga žrtveni sistem (koji je bio pomazan) prestao je tokom poslednje sedmice pre okončanja 70 sedmica 490 godina -
", a u polovinu nedjelje ukinuće žrtvu i prinos" Danilo 9:27.
Istorijski tokom godina pre uništenja drugog Hrama, Rimljani su pokrenuli idolopoklonstvo u Hramu i time su ispunili završni stih u Danilu 9 u kome piše:
"i krilima mrskim (idolopokloničkim), koja pustoše, do svršetka određenoga izliće se na pustoš." Danilo 9:27
Rimljani,čije je carstvo kroz istoriju često imalo simbol orlovih krila (orao raširenih krila) zasnovan na njihovim standardima,oskrnavili bi Hram idolatrijom;uništili hram koji ostaje uništen dok se,sa mesijanskim dobom, ne završi period rimskog ropstva i nastupi vreme mira i bogospoznaje. Današnje ropstvo smatra se proširenjem rimskog ropstva koje traje više od 2000 godina *?*
U Danilu 9 - 70 godina su od rušenja prvog Hrama do izgradnje drugog.If they had returned whole-heartedly there would have been know need for the second Temple to be destroyed and the events listed verse 24 would have been fulfilled.
"Sedamdeset je sedmica (490 godina) određeno tvome narodu i tvome gradu svetom da se svrši prijestup i da nestane grijeha i da se očisti bezakonje i da se dovede vječna pravda, i da se zapečati utvara i proroštvo, i da se pomaže sveti nad svetima." Danilo 9 :24
Anđeo Gavrilo otkriva Danilu to dodatno razumevanje 70 godina produžujući ih sa 70 godina do 70 sedmica godina što je raspon od 490 godina od rušenja prvog Hrama do rušenja drugog Hrama. Ovo proročanstvo takođe podrazumeva opis događaja koji će se desiti ako se jevrejski narod ne pokaje.
Ovo su 70 godine za prvo ropstvo (52 godine do Sajrusa/Cirusa *?* i 18 dodatnih godina za posvetu drugog Hrama) i 420 godina do drugog Hrama.
Iako se čini da postoji neskad između hronologije između jevrejskog i sekularnog gregorijanskog kalendara od 166 godina (sa ranijim sekularnim kalendarom) jasno je da je jevrejska evidencija pouzdanija i dosledna u vezi ovih događaja. Vavilonski kalendari proizvoljno su se manjali sa svakim novim vavilonskim kraljem i ograničeni arheološki nalazi često prikazuju njihovu proizvoljnu hronologiju (prema sekularnoj hronologiji 586 p.n.e. je godina pogrešno povezana sa razaranjem prvog jevrejskog Hrama)
Evo kako bi u hebrejskom kontekstu Danilo 9:24-26 trebalo da budu pravilno prevedeni i shvaćeni:
24) Seventy weeks (490 years) are determined upon your people and upon your holy city, to finish the transgression, and to make an end of sins, and to make reconciliation for iniquity, and to bring in everlasting righteousness, and to seal up the vision and prophecy, and to anoint the Holy of Holies.”25) Know therefore and discern that from the issuing of a word to restore and rebuild Jerusalem (starting from its destruction) until an anointed Prince (Cyrus) will be seven weeks (49 years) and then for sixty-two weeks (434 years) it will be built again with plaza and moat but in troubled times. (Persian, Greek and Roman domination)26) Then after the sixty-two weeks (483 years from the destruction of the first Temple) an anointed one (sacrifices, last Jewish priest and king) will be cut off and will be no more, and the people of the prince (Romans) who is to come will destroy the city and the sanctuary. (in the 70th week 490 years from the destruction of the first Temple)
Deveto poglavlje knjige proroka Danila posebno je zanimljivo i za Jevreje i za hrišćane.
Božija poruka u 9,18 ,, jer ne pravednih dela svojih radi nego radi milosti tvoje padamo pred tobom moleći se " je temelj jevrejskog odnosa sa Bogom.
Hrišćani se, sa druge strane, radije usredsređuju na stihove 24-26. istog poglavlja. Sledi hrišćanski prevod tih stihova:
,,24. Sedamdeset je nedelja određeno tvome narodu i tvome gradu svetom da se svrši prestup i da nestane greha i da se očisti bezakonje i da se dovede večna pravda, i da se zapečati utvara i proroštvo, i da se pomaže sveti nad svetima. 25. Zato znaj i razumi: otkad izađe reč da se Jerusalim opet sazida do pomazanika vojvode biće sedam nedelja, i šezdeset i dve nedelje da se opet pograde ulice i zidovi, i to u teško vreme.26. A posle te šezdeset i dve nedelje pogubljen će biti pomazanik i ništa mu neće ostati; narod će vojvodin doći i razoriti grad i svetinju; i kraj će mu biti s potopom, i određeno će pustošenje biti do svršetka rata."
Mnogi hrišćani tvrde da su ovi stihovi prorokovali tačne datume kada će Mesija doći i umreti. Oni veruju da je Isus ispunio ova proročanstva.
Pre ispitivanja ovih stihova važno je istaći da na osnovu hebrejskog originala i konteksta, Jevreji imaju veoma utemeljene osnove da pobiju hrišćansko tumačenje ! Pisci Novog zaveta nikada nisu citirali ove tekstove kao dokaz !
Da bismo razumeli ovo poglavlje moramo početi sa objašnjenjem izraza ,,sedmica" ili ,,nedelja" kako se navodi u nekim prevodima.
U Danilu 9. imamo hebrejsku reč "שבעים ~ Šauvim" koja predstavlja period vremena pomnožen sa 7. Iz mnogo razloga ova reč se prevodi sa ,,sedmice" i označava više perioda od 7 godina ,a ne više perioda od 7 dana.
A) Vidimo sličnu stvar u stihu ,, Nabroj sedam sedmica takvih godina, sedam puta sedam godina. Sedam sedmica godina iznosit će ti četrdeset devet godina." (Lev. 25,8)
B)Šabat je period od sedam dana i deli isti hebrejski koren za reč - "שבועה~Ševuah" što znači ,,sedmica" ili ,,nedelja" u nekim prevodima.
C) Normalno, množina od nedelje bi bilo - "שבעות ~ Šavuot" u Danilu se koristi muški rod sa nastavkom “ים” "Šavuim" što je slično - godine ~ שנים . Ovo ukazuje da se Šavuim odnosi na više sedmica godina.
D) I jevreji i hrišćani se slažu da se ovo odnosi na period od više godina.
Zato je u 9. poglavlju Danila svaka ,,sedmica" zapravo period od sedam godina.
Hrišćani tumače (retroaktivno) ove tekstove na sladeći način :
Ove stihove Danilo je izrekao o vremenu nakon uništenja jerusalimskog Hrama od strane zlog vavilonskog carstva. U određenom trenutku posle uništenja izdaće se ,,uredba" o obnovi i ponovnoj izgradnji Jerusalima. Od izdavanja te uredbe, 7 i 62 nedelje dakle ukupno - 69 nedelja - odnosno (69h7)= 483. godine proćiće i tada će doći Mesija i u tom istom sedmogodišnjem periodu ,,sedmice" on će biti ubijen,ali ne za sebe,već za grehe čovečanstva. Tada će grad i svetilište biti uništeni. Hrišćani tvrde da njihova računica dokazuje da je Isus ispunio ovo proročanstvo tačno u dan.
Nakon što su Vavilonjani uništili Jerusalim, svi Jevreji koji su preživeli vavilonski pokolj su proterani sa svoje zemlje. Danilo je ,na primrer,živeo u Vavilonu. Na kraju su Persijanci pobedili i osvojili Vavilonce.
Hrišćani tvrde da je uredbu u Danilu 9:25 izdao persijski car Artakserks 444. godine p.n.e,na osnovu Nemije 2,1 - 8. Ovi odlomci govore o kralju koji daje Nemiji ,,pisma" "אגרות ~ Igrot" za siguran prolaz i dozvolu da se ponovo izgradi Hram.
Uzimimo sada u razmatranje ovo tumačenje. Najpre, izgradnja Jerusalima je počela i zaustavljala se nekoliko puta i postoje još tri( pored ove navedene) uredbe koje se pominju u Bibliji (koje hrišćani ignorišu iz nekog razloga) :
1) Ezra 1,1-4 ,kralj Kir izdaje proglas (קול ~ Kol) i spise (מכתב ~ Mechtav) dozvolu Jevrejima da se vrate u Jerusalim i obnove Hram.
2) Ezra 6,12 -13,kralj Darije izdaje dekret/uredbu (טעם ~ Taim) - dozvolu da se obnovi Hram.
3) Ezra 7:11 -16,Artaksereks izdaje dekret (טעם ~ Taim) - dozvolu da se obnovi Hram. (Artaksereks je persijski naziv za plemstvo i može se odnositi na različite vođe.) Bitno je primetiti da u ovim tekstovima postoje četiri različite reči (gore podebljane) za opisivanje proglasa i nigde se ne koristi hebrejska reč koja se koristi u Danilu devet (דבר ~ Devar) što znači ,,reč". O tome nešto kasnije.
Sa obzirom na to da postoje četiri različite proklamacije, nema istorijskog opravdanja da se izabere baš ona navedena u drugoj glavi knjige proroka Nemije (Nehemije). Čak štaviše, nemamo pouzdan izvor koji potvrđuje da je uredba za koju se hrišćani drže izdata baš 444. g.p.n.e. Nisu valjda hrišćani slučajno izabrali baš ovu godinu ? Čak iako prihvatimo godinu koju su hrišćani izabrali (444.pne) i brojimo 69 sedmica (483 godine) - dobijamo 39.godinu nove ere ! Koji god da je razlog hrišćanskog izabranja ove godine (444.pne) kada tvrde da je izdata uredba iz Nemije, i dalje se dobija 7 više od 32. godine n.e. kada je Isus navodno umro. Možda je razlog izabranja ove godine i uradbe da se sve ,,uklopi" u Isusu tj godinu njegove smrti što je bliže moguće ?
Ova ,, omaška " za 7 godina ( između 32. i 39.godine nove ere) ,,rešena" je od strane nekih hrišćanskih teologa tako što su jednostavno promenili definiciju godine. Da, dobro ste pročitali. Tvrde da se proročanstva, kao ovo Danilovo trebaju razumeti u ,,proročkim godinama" (totalno nepoznat i nov pojam). Takve navodne godine imaju 360 dana, a ne 365,25 dana. Hrišćani ovo pokušavaju da argumentuju time da je vavilonska godina imala 360 dana. Ovo je neodrživo i pobijeno je činjenicom da je ovaj stih na hebrejskom i upućen jevrejima koji su imali drugačiji kalendar od Vavilonjana, koji su govorili aramejskim.
Jedan hrišćanin pokušao je ,,Novim" zavetom da dokaže ovaj koncept proročkih godina:
"Oni će gaziti sveti grad četrdeset i dva dana,a proricaće 1260 dana." (Otkrivenje 11:2-3)
Deljenjem 1260 (dana) sa 42 (meseca) dobijamo 30 dana mesečno,a oni tvrde da svaki mesec ima 30 dana,stoga bi proročka biblijska godina bila 360 dana (30x12=360).
Dodatni dokaz - u tekstu se koriste događajima vezanim za potop. Sledeći stihovi su citirani da pokažu kako su biblijski meseci trajali 30 dana:
"24 A vode su prekrivale zemlju sto pedeset dana." (1.Moj. 11:24),
a potop je počeo,
"Kad je Noje imao šeststo godina, drugog meseca, sedamnaestog dana u mesecu," (1.Moj 7:11) ,a završio se,
"sedmog meseca, sedamnaestog dana u mesecu" (1.Moj. 8:4)
Oni tvrde da uzimanjem upravo ovih 5 meseci deljenih na 150 dana,sledi da mora postojati 5 meseci po 30 dana i zbog toga godina mora biti 360 dana.
Hrišćanska argumentacija se nastavlja, navodi se da je razlika između solarne godine od 365 dana i tzv. proročke godine od 360 dana izazvala ovo neslaganje u njihovom tumačenju Danila 9 i rešenje problema je menjanje (pretvaranje) iz "biblijskih" u solarne godine.
Oni tvrde da množenjem 360 dana sa 483 godine (69 sedmica godina) dobijamo 173,880 proročkih dana. Za pretvaranje slarnih godina potrebno je podeliti 173,880 dana sa 365 1/4 (dana) i dobija se 476 godina. 444 godine P.N.E. + 476 godina N.E. dobija se 32 N.E za koju tvrde da je to godina u kojoj ne samo da se desio Isusov trijumfalni dolazak u Jerusalim (Mesijin dolazak), već je to godina u kojoj je razapet (odsečen).
Pre nego što objasnimo zašto je ovaj način razmišljanja apsolutno pogrešan (lažan) i očajnički pokušaj da se reši njihova sedmogodišnja greška,moramo proučiti pravo značenje Danila 9 i upoznati se sa konceptom jevrejske kalendarske godine.
PRAVILAN PREVOD DANILA:
Neophodno je pravilno razumevanje 9.poglavlje Danila. Ističemo da je potpuno pogrešno gledati na ove stihove kao na mesijansko proročanstvo. Ovo može izgledati očigledno hrišćanima jer njihovi prevodi imaju reč ,,Mesija" koja se dva puta pominje u ovom poglavlju. Međutim, ovo je očigledno rezultat namernog i pogrešnog prevoda reči ,,Mašijah".
Ova reč bukvalno znači ,,pomazanik" i u funkciji je prideva. Kao što je i pridev u 1. Samuilovoj 10; 1-2 gde reč jasno znači čin posvećenja. To nije lična zamenica koja se odnosi na nekog pojedinca koji se zove ,,Mesija". Reč (משיח ~ Mašijah”) se koristi u kompletnim jevrejskim spisima ne manje od 100 puta i odnosi se na različite pojedince i objekte. Pa tako se ova reč (mesija) koristi na primer za :
Sveštenike: 3. knjiga Mojsijeva 4,3
Careve: 1. Carevima 1,39
Proroke: Isaija 61,1
Hram: 2.Mojsijeva 40,9-11
Macot - beskvasni hleb: Br. 6,15
Kir - persijski (dakle nije ni jevrejski) car : Is. 45,1
Čak i u hrišćanskim prevodima reč Mašijah (mesija) je prevedena u 99% slučajeva kao "pomazanik". Jedina dva izuzetka su na dva mesta, i to u Danilu 9; 25. i 26.
Ta nedoslednost još više upada u oči na nekim drugim mestima. Naime, u hrišćanskim prevodima Danila 9,24. reč (משיח ~ Mašijah) se prevodi kao ,,pomazanik" . U ovom u ovom kontekstu ta reč se odnosi na pomazanje "Svetinje nad svetinjama" (prostorije u Hramu). Pogrešno je ovo prevesti,kao što neki hrišćanski misionari rade, kao ,,najsvetiji ??? " Pogrešno prevode da bi u tekst uneli svoje predubeđenje da ovaj stih govori o mesiji, dok zapravo govori o svetinji nad svetinjama u Hramu.
Dakle pravilan prevod ovog stiga u Danilu glasi :
Daniel 9:24 “Until an anointed prince” and not as “Until Messiah he prince.”
Daniel 9:25. “ pomazanik će viti odsečen”. Netačan je hrišćanski prevod : “Mesija će biti odsečen.”
Čak štaviše, u 25. stihu nema određenog člana (ha ~ ה) pre reči (משיח ~ Mašijah) i nepravilno je ovo prevoditi kao “Mesija” ili ”onaj koji je pomazan”. Nema određenog člana i ne možemo da tvrdimo da se ovo odnosi isključivo na neku određenu osobu. Kada pravilno prevedemo kao ”pomazani pojedinac”,tekstovi se mogu odnositi na bilo kog od mogućih pojedinaca ili objekata koji su pomazani. Nije to nužno ,, određeni Mesija".
Pažljivo izučavanje Danila 9 dovešće nas to jasnog uvida o kome i čemu ovaj odeljak priča.
Još jedna greška koju Hrišćani prave je spajanje 7 i 62 nedelje u jednu celinu od 69 nedelja. Hrišćanski prevod na taj način odslikava svoje subjektivno predubeđenje da ,, će nakon 69 sedmica tj nedelja od uredbe o obnovi Jerusalima Mesija biti odsečen. Dakle sabiraju 7 i 62 nedelje i imaju jednu osobu (Mesiju) i dva događaja do kraja 69. nedelje.
Zapravo, u hebrejskom 7.i 62.nedelja su dva razdvojena i zasebna perioda. Jedan događaj se dešava ( tj. desio) posle sedam nedelja a drugi nakon još šezdeset i dve nedelje.
Prosto rečeno,ako želite da kažete 69 u hebrejskom vi kažete ”69”,nećete reći ”7 i 62”. Nije li to svima logično ?
Takođe,u ”Danijelu” napisano je ”7 nedelja i 62 nedelje” radije nego ”7 i 62 nedelje”.S obzirom da se koristi reč ”nedelja” posle svakog broja pokazuje nam da se radi o dva potpuno različita događaja.Korišćenjem definisanog člana (ה ~ Hey) koji znači “the” u stihu 26, “i posle 62 nedelje će pomazani biti odsečen“,je ponekad izbrisano u hrišćanskim prevodima,ali je njegovo prisustvo u originalnom Hebrejskom delu jasno označeno i označava da se 62 nedelje trebaju tretirati kao odvojeni period vremena od originalnih 7 nedelja.
Pravi prevod bi trebao biti:
“Dok se pomazani princ biće 7 nedelja(49 godina) “,“onda za 62 nedelje (434 godine)će(Jerusalim) biti ponovo izgrađen ali u teškim vremenima“.“Onda posle te 62 nedelje će se jedan pomazani odseći. “ Daniel 9:24-25
Znači dva različita događaja i pomazana,62 nedelje (434 godina) razdvojeni.
Hrišćani takođe nepravilno prevode hebrejski (V’ayn Lo ~ לו ואין),ha kraju Danijela 9:26.Prevode ovo tako da će on biti odsečen “ali ne zbog sebe“,kako se odnosi na nekoga ko je odsečen ne zbog sebe,no zbog nas i naslućivanje jedne forme zameničkog postignuća.Međutim Hebrejski origina čita “i neće ga biti više“ bukvalno “i nema ga više“ i označava kraj njegove patnje.Zanimljivo je i to da Hebrejska reč (kares ~ כרת) se prevodi i kao “odseći“ Biblikalno se odnosi na nekog ko je grešio bolno i da se on stavlja u smrt preko Božanskog dekreta kao Božanska kazna za njegove transgresije.
Poznavanje sledećih osam pogrešnih prevoda je esencijalno za razumevanje devetog pasusa Danijela.Da se podsetimo:
(קדשים קדש) znači “uzvišen nad uzvišenima“ a ne “najuzvišeniji“
(דבר ~ Devar) koja znači reč a ne dekret.
(משיח ~ Moshiach”)Znači pomazani u stihu 23.
(משיח ~ Moshiach”) Znači pomazani u stihu 24.
“sedam nedelja i šezdeset dve “ znači dva događaja,jedan u sedmoj nedelji a drugi 62 nedelje kasnije,ne jedan događaj posle 69 nedelja
(Hey ~ ה) je određeni član
(V’ayn Lo ~ לו ואין) znači “neće biti više “ a ne “ne za sebe samog “
(kares ~ כרת) znači smrt grešniku,odsecanje odnosa sa Bogom.
JEVREJSKE KALENDARSKE GODINE
Kao dodatak na ovih osam pogrešnih prevoda,Hrišćani,kao što je gore napomenuto,menjaju njihovo računanje 69 nedelja u Danijelu 9 u pokušaju da se poklope sa pristizanjem i smrti Isusa u Jerusalimu.
Hrišćani baziraju njihovo razumevanje sa verom da je početak proročanstva od 444 godine PHE sa dekretom Kralja Artakserkseksa (Ezra 7:ll-16). Šezdeset devet nedelja(483 godina) vas dovode do 39. Godine HE.Ovo je 7 godina posle uobičajeno prihvaćene godine(32. HE)kada je Isus umro.Kako je navedeno gore pokušavaju da reše ovaj problem tako što pretvaraju “proročanske godine “ u solarne godine.Problem počinje tu gde po Jevrejskoj tradiciji i spisima ne postoji takva stvar kao što je proročanska godina od 360 dana.
Jevrejski spis jasno podučava da je Jevrejski kalendar i Solarni i Lunarni.Utoliko rano kao Geneza 1:14, koja se bavi kreacijom sunca i meseca,govori nam se “Neka bude svetla na svodu nebeskom, da dele dan i noć, i neka budu znaci i za godišnja doba i dan i godinu. ” Dakle oba svetleća tela se koriste za određivanje našeg kalendara.
Jedna solarna godina je 365 i jedna četvrtina dana a lunarna je 11 dana kraća,354 dana.Nasuprot neznabožačkoj godini,gde je dužina meseca određena dogovorom,radije nego po lunarnom kalendaru,Biblijski Jevrejski kalendar mora da se slaže i sa Suncem(za godišnja doba) i sa Mesecom.Kada je Bog, naredio narodu Izraečskom da osvešte mesec tokom kojeg se Egzodus desio kao prve mesece, Exodus 12:1, takođe je naredio da se posmatra Pasha za vreme proleća.
“Posmatrajte mesec proleća i proslavljajte Pashu za Boga,jer vas je u proletnom mesecu Bog izveo iz Egipta. “ Deut 16:1.
Drugim rečima biblijski kalendar se mora slagati sa mesecima i godišnjim dobima ,tako praveći Solarno - Lunarni kalendar.
Postoji jedanaest dana razlike između solarne i lunarne godine. Da su uspostavljeni Jevrejski praznici isključivo po lunarnom kalendaru praznici bi se kretali dalje i dalje od svojg originalnog datuma. Ovo se stalno dešava sa muslimanskim lunarnim kalendarom gde se Ramazan pada u raznim dobima. Biblijski solarni / lunarni kalendar ispravlja ovo dodavanjem 13 meseca prestupne godine približno svake 4 godine. Nekoliko godina imaju 12 meseci i prestupna godina ima 13. Izmišljena "Proročka godina" od 360 dana nije mogla da postoji, jer ne bi dozvolila da se jevrejski praznici poklapaju sa mesecima i godišnjim dobima. RAZUMEVANjE DANIJELA Sada se možemo vratiti na početak Danijela 9 i uspostaviti ispravnu polaznu tačku za Danilovo proročanstvo. Hrišćanska velika greška u uspostavljanju početne tačke za Danijelovo proročanstvo je uzrokovano njihovim pogrešnim prevodom stiha, "znajte dakle i prepoznajte iz dekreta da se obnovi i ponovo izgradi Jerusalim." Danijel 9:25 Pošto njihov prevod tvrdi da polazište ovog proročanstva je od izdavanja određene uredbe da se ponovo izgradi Jerusalim, oni pogrešno pretpostavljaju da je ukazom kralja Artakserkseksa. Međutim, kao što je već pomenuto, bilo je nekoliko različitih uredbi napravljenih vezano povratak i obnovu Jerusalima. U Danijelu 9:25 originalni hebrejski koristi reč (דבר ~ Devar) koji je značajno razlikuje od ljudskog dekreta. Reč (דבר ~ Devar) odnosi se na proročanske reči. U početku Danijel 9 stih 2, ta reč se koristi kada se Danijel kaže da želi da razume "reč Gospodnju proroku Jeremiji." Kao što je pomenuto, u svim pasusima koji pominju neki oblik uredbe ili proglašenja u vezi sa Jerusalimom, ni jedan od njih ne koristi Jevrejsku reč (דבר ~ Devar). Ispravan prevod Danila treba da bude: "Zato znaj i prepoznaj da je izlazeće reči* da se obnovi i ponovo izgradi Jerusalim" Danijel 9:25 Stoga ispravna polazna tačka Danijelovog proročanstva mora biti povezana sa izdavanjem proročke reči, a ne ljudskim dekretom.Reč (דבר ~ Devar) se koristi u početku Danijel poglavlja 9. Pažljivo čitanje u početku ovog poglavlja razjašnjava tačho značenje reference na "reč za vraćanje i izgradnju Jerusalima" pomenuto u Danijelu 9:25 . Poglavlje 9 počinje na sledeći način:
"Ja, Danijel, sam smatrao (ili razmatrao) u knjigama broj godina koja reč (דבר ~ Devar) Božja stigla Jeremiji proroku koja bi doprinula uništenju Jerusalima" Danijel 9: 2 Ovde Danijel koristi reč (דבר ~ Devar) kada razotkriva brojeve godina o kojima je Jeremija govorio. Jeremija je dva puta proricao o periodu od 70 godina. Jednom je rekao Jeremija:"Jednom će narod služiti kralju Vavilona 70 godina i to će prestati kada se sedamdeset godina navrši ,kazni ću kralja Vavilona i taj narod ... i načiniti ga večnom pustoši" Jeremija 25: 11-12 Ovo proročanstvo kaže da će Vavilon dominirati Izraelom za ukupno 70 godina. Jeremija takođe kaže: " Posle navršetka 70 godina stići ću u Vavilon brinu ću o vama i ispuniti moju dobru reč prema vama koja će vas ubediti da se vratite na ovo mesto" Jeremija 29: l0 Ovaj prorokuj države, da će posle 70 godina, pored kraja vavilonske dominacije, Jevreji se vratiti u Jerusalim iz vavilonskog ropstva. Postoje dva Jeremijina proročanstva koja se tiču: 1) potčinjavanja, i 2) povratka u Jerusalim. Jeremijinih 70 godina počinju od početnog potčinjavanja Jerusalima od strane kralja Nabukodonosora vavilonskog. To se desilo 18 godina pre uništenja Jerusalima, što se vidi po sledećim odlomcima, Znamo da su Vavilonci uništili Jerusalim u 19. godini kralja Navuhodonosora. Kao što kaže: "U 19. godini Nabukodonosoru, Nebuzaradan glavni egzekutor u službi cara vavilonskog, došao je u Jerusalim ... i uništio Hram Božji" Jeremija 52: 12-13 19. godina znači da je 18 punih godina već havršeno. Nabukodonosor počeo je da potčinjaca Jerusalim u prvoj godini svoje vladavine; ovo se može izvesti iz sledećih stihova; "U trećoj godini kralja Jehojakima je Nabukodonosor došao da opkoli Jerusalim" Daniel 1: 1
"U četvrtoj godini (tri godine navršene) Jehojakima koja je prva godina Navukodonosora" Jeremija 25: 1 Ovi stihovi pokazuju da Nabukodonosor počeo da opseda Jerusalim u prvoj godini i uništavanje Jerusalima održana je u svojoj "19." godini. Stoga, 18 kompletnih godina je prošlo od početka opsade do uništenja Jerusalima. Tokom ovih 18 godina Jerusalim je bio opsedan i potpuno opkoljen. Spisi takođe pokazuju da su 70 godina Jeremije navršene sa pojavom Kira kralja Persijskog carstva. Kao što kaže: ". Sada u prvoj godini kralja Kira od Persije, reč Gospodnja na usta Jeremije bi se mogla ispuhiti" Ezra 1: 1-3
"Oni koji su preživeli mač,proterani su u Vavilon, gde su postali robovi njemu i njegovim sinovima dok ne zavlada kraljevstvo persijsko. Ovo je ispunjenje reči Božije Jeremiji, dok se zemlja umiri svi godina svoje pustoši,on je odmarao, do završetka 70 godina. U prvoj godini kralja Kira persijskog, po isteku Božjeg proročanstva o kome govori Jeremija. Bog podiže duh kralja Kira Persije i on izdaje proglas ... da izgradi Bogu hram u Jerusalimu "2 Hronike 36:20-23
Pored vavilonske vladavine koja se završila u ispunjavanju Jeremije 25: 11-12, Kir takođe daje dozvolu, u ispunjavanju Jeremije 29: l0, za Jevreje da se vrate u Jerusalim, kao što se kaže; ". Ko god je među vama svi njegovi ljudi, neka Bog mu bude sa njim, i pusti ga u Jerusalim, koji je u Judeji, i izgraditi kuću Gospoda Boga Izraela" Ezra 1: 4 Važno je zapamtiti da od početka Nabukodonosorove vladavine, 18 godina pre pada Jerusalima, do pada Vavilonskog carstva, kada je stupio na vlast Kir, 70 godina je prošlo. Oduzimanjem 18 godina potčinjavanja na pre uništenja prvog hrama iz ukupno 70 godina ostaje nam 52 godina. Ovo dokazuje da je kralj Kir došao na vlast i ispunio Jeremijino proročanstvo 52 godina nakon uništenja Jerusalima. Ovo igra važnu ulogu u razumevanju Danijela 9. Danijel je žudeo ne samo za Vavilonsko carstvo da padne 70 godina nakon pokoravanja Jerusalima; Onje čeznuo i da vidi povratak u Jerusalim i obnovu hrama. Kada Danijel počinje da govori u poglavlju 9 to se događa u prvoj godini Darija Medijana. Ovo je Darius ranije pomenuto u Danijelu 6: 1 i nazvao ga Mede da se ne bi pomešao sa Dariusom sinom Ahasverusa Persijskog, koji je kasnije rođen u danima Hamana i Estera.
Danijel je bio zbunjen jer iako je sada svedočio da, sa pojavom Darija 70 godina Vavilonskog potčinjavanja je bilo gotovo u ispunjavanju Jeremije 25: 11-12, Danijel još nije vidio ispunjenje Jeremije 29:10 koja je obećavala da će posle 70 godina jevrejski izgnanici se vratiti i ponovo izgraditi Jerusalim. Nije predvideo da će vrlo kratko Kir svetsku vladavinu* i ispuniti ovo obećanje. Danijel je pomislio da možda, zbog grehova Izraela datum kasni. To je razlog zašto Danijel priznaje za grehe naroda u stihu 4-20 i kaže. "Sada sam još govorio i molio i priznavao svoje grehe i grehe svog naroda Izraela i livenje moje prošnje pred Gospodom, Bože moj o Svetoj gori (kao što se vidi u Sanctuari Isaije 56: 7). Mog Boga" Daniel 9 : 20 Ovo objašnjava zašto je u početku poglavlja 9 Danijel razmatrao broj godina do uništenja Jerusalima a ne pokoravanju, kako piše. ". Ja Danijel razmatrao sam proračune, broj godina o onome što reč Božija je došla do proroka Jeremije, da završi 70 godina do razaranja (לחרבות ~ L’Charvot) Jerusalima" Danijel 9: 2 Danijel je video da je potčinjavanje bilo gotovo, ali je on ne samo hteo da vidi povratak Jerusalimu nego je želeo i da zna kada će se uništavanje završiti sa izgradnjom drugog hrama. U stvari, nakon godinu dana vladavine Darija, kralj Kir je preuzeo vlast i ispunio Jeremija 29 i dozvolio da se Jevreji vrate u Jerusalim. Ali Danijelova želja da razume godine Jeremije do uništenja Jerusalima, rezultirala je otkrivanjem novog i dodatnog razumevanje Jeremije: Sada postoje tri različita proročanstva koje se tiču 70 godina. 1) 70 godina potčinjavanja (Jeremija 25)2) 70 godina dok su se vratili u Jerusalim (Jeremije 29)3) 70 godina uništenja Jerusalima (Daniel 9).
Dok proročauni prva dva počinju sa vremenom potčinjenjavanja Jerusalima 18 godina pre njegovog uništenja. Danilov novi uvid u 70 godina potpunog uništenja mora se gledati sa drugog polazišta,datuma kada je Jerusalim uništen. Zapravo,od uništavanja prvog Hrama do završetka izgradnje drugog Hrama prošlo je tačno 70 godina.
Kao odgovor na Danilove molitve,anđeo Gabrijel (21 stih) otkrio mu je pršireno proročanstvo od 70 nedelja (490 godina).
Polazna tačka proročanstva "da će od početka reči obnoviti i ponovo izgraditi Jerusalim" Danilo 9:25,takođe počinje uništenjem prvog Hrama.
Starting from the destruction of Jerusalem we can now see the meaning of Daniel 9:24-26. From the Prophetic word (דבר ~ Devar) that refers to the destruction of the first Temple until an anointed Prince (the Hebrew (נגיד ~ nageid) is correctly translated as Leader), will be 7 weeks (49 years). As demonstrated earlier, from the destruction of Jerusalem until Cyrus was 52 years, this is within the 7th week (49 years and before the 8th weeks 56 years).
Sajrus ne samo da je pokrenuo obnovu Hrama (Ezr. 1,1-3 . 5,13 . 6,3 i Isa. 44,28) on se takođe naziva Božijim pomazanikom."Ovako govori Gospod njegovom pomazaniku Sajrusu)
Zapamtite da postoje dva pomazana subjekta,jedan za sedam sedmica (nedelja),a drugi za dodatne 62 nedelje.
Prvi "pomazanik" identifikovan kao knez/lider u Danilu 9,25 je kralj Sajrus,koji je došao 7 sedmica godina nakon uništenja Jerusalima. Zatim iz njegove uredbe za obnovu Jerusalima "biće ponovo izgrađen" za dodatne 62 nedelje (434. godine). Ali "u smutnim vremenima" Danilo 9,25 što znači pod stranom dominacijom kasnije persijske,grčke i rimske vlasti. Grčka se pominje u Danilu 11,2 ,a na rimsku se aludira u Danilu 1,30 ,gde reč Kittim aludira na rimsku vlas u Carigradu.Onda u 69. nedelji (483 godine) posle uništenja prvog Hrama i 1 sedmicu (sedam odina) pre uništenja drugog Hrama,ubijen je pomazanik.
Činjenica da ne postoji određeni član ukazuje da ovo govori o više pomazanih subjekata. Car Agripa poslednji kralj Izraela (carevi se smatraju pomazanima kako piše u 1. Dnevnika 11:3) ,koji je ubijen u tom periodu. To se odnosi i na poslednjeg prvosveštenika (sveštenici su pomazani kao što se vidi u Trećoj Moj. 4) i žrtve ( u Trećoj Moj. 8:10-11) . Sva tri subjekta smatraju se pomazanima i bivaju uništeni tokom sedmice pre uništenja drugog Hrama.
" narod će vojvodin doći i razoriti grad i svetinju" Danilo9:26
Odnosi se na Vespizijanove i Titusove legije koje su uništile Jerusalim.
Pored toga žrtveni sistem (koji je bio pomazan) prestao je tokom poslednje sedmice pre okončanja 70 sedmica 490 godina -
", a u polovinu nedjelje ukinuće žrtvu i prinos" Danilo 9:27.
Istorijski tokom godina pre uništenja drugog Hrama, Rimljani su pokrenuli idolopoklonstvo u Hramu i time su ispunili završni stih u Danilu 9 u kome piše:
"i krilima mrskim (idolopokloničkim), koja pustoše, do svršetka određenoga izliće se na pustoš." Danilo 9:27
Rimljani,čije je carstvo kroz istoriju često imalo simbol orlovih krila (orao raširenih krila) zasnovan na njihovim standardima,oskrnavili bi Hram idolatrijom;uništili hram koji ostaje uništen dok se,sa mesijanskim dobom, ne završi period rimskog ropstva i nastupi vreme mira i bogospoznaje. Današnje ropstvo smatra se proširenjem rimskog ropstva koje traje više od 2000 godina *?*
U Danilu 9 - 70 godina su od rušenja prvog Hrama do izgradnje drugog.If they had returned whole-heartedly there would have been know need for the second Temple to be destroyed and the events listed verse 24 would have been fulfilled.
"Sedamdeset je sedmica (490 godina) određeno tvome narodu i tvome gradu svetom da se svrši prijestup i da nestane grijeha i da se očisti bezakonje i da se dovede vječna pravda, i da se zapečati utvara i proroštvo, i da se pomaže sveti nad svetima." Danilo 9 :24
Anđeo Gavrilo otkriva Danilu to dodatno razumevanje 70 godina produžujući ih sa 70 godina do 70 sedmica godina što je raspon od 490 godina od rušenja prvog Hrama do rušenja drugog Hrama. Ovo proročanstvo takođe podrazumeva opis događaja koji će se desiti ako se jevrejski narod ne pokaje.
Ovo su 70 godine za prvo ropstvo (52 godine do Sajrusa/Cirusa *?* i 18 dodatnih godina za posvetu drugog Hrama) i 420 godina do drugog Hrama.
Iako se čini da postoji neskad između hronologije između jevrejskog i sekularnog gregorijanskog kalendara od 166 godina (sa ranijim sekularnim kalendarom) jasno je da je jevrejska evidencija pouzdanija i dosledna u vezi ovih događaja. Vavilonski kalendari proizvoljno su se manjali sa svakim novim vavilonskim kraljem i ograničeni arheološki nalazi često prikazuju njihovu proizvoljnu hronologiju (prema sekularnoj hronologiji 586 p.n.e. je godina pogrešno povezana sa razaranjem prvog jevrejskog Hrama)
Evo kako bi u hebrejskom kontekstu Danilo 9:24-26 trebalo da budu pravilno prevedeni i shvaćeni:
24) Seventy weeks (490 years) are determined upon your people and upon your holy city, to finish the transgression, and to make an end of sins, and to make reconciliation for iniquity, and to bring in everlasting righteousness, and to seal up the vision and prophecy, and to anoint the Holy of Holies.”25) Know therefore and discern that from the issuing of a word to restore and rebuild Jerusalem (starting from its destruction) until an anointed Prince (Cyrus) will be seven weeks (49 years) and then for sixty-two weeks (434 years) it will be built again with plaza and moat but in troubled times. (Persian, Greek and Roman domination)26) Then after the sixty-two weeks (483 years from the destruction of the first Temple) an anointed one (sacrifices, last Jewish priest and king) will be cut off and will be no more, and the people of the prince (Romans) who is to come will destroy the city and the sanctuary. (in the 70th week 490 years from the destruction of the first Temple)
Нема коментара:
Постави коментар